سردار شهید حمیدرضا نوبخت

هشتم خرداد سال 1338 در بابلسر، دیده به جهان گشود و هفت سال بعد همراه دیگر همسالانش پا به کوچه‌های علم و دانش نهاد. هنوز دوران ابتدایی به پایان نرسیده بود که به اتفاق پدر و مادر راهی تهران شد. حمید در تهران مدتی مشغول کار در تعمیرگاه ماشین‌آلات سنگین بود تا هم حرفه‌ای بیاموزد و هم گوشه‌ای از بار زندگی را به دوش کشد. هشت ماه پس از اعزام به خدمت سربازی (در سال 1357) به فرمان امام (ره) پادگان را ترک گفت و به مشارکت در صحنه‌های انقلاب روی آورد. وقتی انقلاب پیروز شد،

 حمیدرضا با ارشاد و راهنمایی برادر معلمش، جوانان و نوجوانان را گرد هم آورد و به آموزش ورزشی، رزمی‌، عقیدتی ، نظامی‌ و ... آنها همت گمارد و بعدها با یاری همین جوانان در برابر فعالیتهای ضد انقلاب ایستادگی نمود. در سال 1359 پس از عضویت در سپاه پاسداران، جهت سرکوب اشرار و منافقین به غرب کشور رفت و در چند عملیات چریکی شرکت جست. فروردین ماه سال 1361 در عملیات فتح المبین، همرزم، مرشد و برادر خود _علیرضا_ را از دست داد و با دلی غمگین و عزمی‌ راسخ به مبارزه و جهاد ادامه داد و در سمت های فرمانده گردان، معاون دوم تیپ، فرمانده یگان دریایی لشکر، فرمانده گردان مالک اشتر و فرمانده تیپ سوم لشکر 25 کربلا به ایران اسلامی خدمت نمود. تا هجدهم فروردین سال 1366 چون نخلی استوار گام به گام کوچه‌های شهر عشق را طی کرد تا به منزلگه یار رسید و سر در بر معبود نهاد. عملیات کربلای هشت یادگار شهادت آن عزیز است. هشت سال بعد در دوازدهم فروردین 1374، هنگامیکه مردم ایران سالروز تثبیت انقلاب اسلامی‌ را در میهنشان جشن گرفته بودند، پیکر حمیدرضا در گلزار شهدای بابلسر به خاک سپرده شد.